Wham!! Voor ik goed en wel uit kon wijken krijg ik een vuist midden in mijn oog. Mijn open oog wel te verstaan. Gevolg: een half uur traanoog én een oog dik alsof ik met een volwassen kerel heb staan knokken. En dat allemaal voor een flesje die niet snel genoeg kwam. Maar dat was voordat de ellende van afgelopen dagen begon. Zaterdag lekker wezen wandelen met het hele gezin, en al hoestte ons kleine meisje een beetje, ze was nog steeds vrolijk. We gingen lekker koffie drinken en dametje een fles. Lekker rustig gedronken en kleine meid hoest met als gevolg bijna haar hele maaginhoud over tafel, haarzelf en over de stoel. Wat kun je dan een medelijden hebben met zo’n kleintje. Afgelopen dagen is het zoiezo survivelen. Hoop mama’s zullen dat herkennen, zodra je kindje ziek is ga je in de overlevingsmodus. Zelf als je nachten niet slaapt smelt je weg bij de kleinste lachjes en geef je je volle liefde aan dat kleintje die je zo nodig heeft. Want niets is goed behalve bij mama of papa liggen. En buiten het “verplicht” kroelen ( wat ik stiekem heerlijk vind ) komen er heel wat obstakels kijken. Ik mag bijvoorbeeld helemaal niet aan het neusje van mijn meisje komen als ze verkouden is. Want ze zal maar weer zo’n vieze spray krijgen bah. Nee ik ben overgestapt naar neusdruppels.... want dat werkte beter en makkelijker. Niet dus. Zodra ze ook maar denkt dat er druppels in aantocht zijn, berg je dan maar. Ze slaat, schopt en desnoods bijt alsof haar leven er vanaf hangt. En met papa en mama die haar in bedwang houden krijg ik er uiteindelijk toch die druppels in. Die ze natuurlijk na 2 tellen alweer uit niest. Maar ach het idee was goed. En als je dat gehad heb, komt nog de Nurofen, die met een spuitje moet en met een beetje pech er daarna ook gelijk weer uitkomt met een berg slijm. En toch doe je alles voor het hummeltje. Heb ik net schone kleding aan, even lekker kroelen en hop, grote snottebel op mijn schouder. Mijn meisje vind het ook heerlijk om haar gezichtje af te vegen aan mijn trui, haar, of wat er dan ook dichtbij is. Heerlijke snottebellenkusjes van mijn lief, want hoeveel snot ook, en hoeveel gevechten er ook aan moeten gaan. Werkelijk alles doe ik voor mijn kleine meid.
Comments